Februari deel 2
Alle eendjes
Victoria Park: mijn eigen kleine Hazewinkel naast de deur (en stukken van boeken die niet geschreven zijn)
LONDEN: gisteren, vandaag en morgen
Hee maatjes van over zee! Het is dinsdagavond, 14 februari, aan Sint Valentijn denkt geen mens, mijn Valentijn is dood of ongeboren en dus schrijf ik jullie maar. Heee ALERT Ana maakt melding van Valentijn, moet ze dat niet gewoon doodzwijgen, is dat geen utiting van de doorgedraaide consumptiemaatschappij waarin mensen zich feestdagen laten aanpraten door megaketens? Ach, ik ben al lang blij dat er dagen zijn waarop de liefde gevierd wordt en zolang de posters van Fifty Shades of Grey uit
mijn
ooghoek vallen, stel ik het best goed. Met kerkhoffoto's en contemplatieve eendjesbeelden was vorige week niet zo spectaculair en deze blog weinig indrukwekkend, maar ik was ziek en moe. Maar nieuwe week, nieuwe start! Zoals beloofd: gisteren, vandaag en morgen.
GISTEREN Shisha-avond hangen filosofisch doen 'diepe' gesprekken, Nico leren kennen, het Duitse lief van Sophie, fijnnnn (zie mijn photoshopskills op bovenstaande valentijnprent #NIGWN!) In Arabisch praten met de Libanese uitbaters en getrakteerd worden op gratis kruidenbrood/zoetigheden.
VANDAAG Poëzierecensie geschreven (QUOTE Klankspel is fijn, maar een teveel zonder experiment of dieperliggende laag mist doel KABAAM) (oke nee ik heb vier lijnen tot nu toe gewoon ellendige bundel wat moet ik daar nu voor argumenteren zie je toch in een oogopslag). Filosofiepaper (over dat London en Londres hetzelfde zijn maar dat Pierre gelooft dat Londres jolie is en London not pretty want hij weet niet dat Londres London is. Echt waar, wat studeer ik gast). Strakjes met Florian keukenhangen YEZZZ want dat was hier maar een dooie boel vier dagen terwijl die zijn ouders in Londen waren en die in plaats van onze mooie kookkunsten restofood kreeg.
MORGEN Met Isabel, Sophie en Florian naar onze goeie ouwe EASTSTREET MARKET. Naaaan. Wajoo ik heb gisteren trouwens ZELLUF de beste palak paneer (Indische spinaziecurry) ooit gemaakt. Ik kan Indisch koken. Ik kreeg tranen van ontroering bij de eerste hap. (Nee mama ik wil niks horen) (eten is de zin van mijn leven ja, er moet toch iets zijn). Seee you trouwe volgertjes. Love you. Subscribe hier. Eu nee. ♥
Gisteren met de Marxist Society tentoonstelling Revolution: Russian Art 1917-1932. Allemaal gekgeobsedeerde marxisten met lange jassen en rode tulbanden. De president of the society is Sophies seminarieleider en is gespecialiseerd in Russische film in de eerste helft van de twintigste eeuw. Hij heeft ons door de tentoonstelling geloodst, wist iets te vertellen over elk schilderij van elke kunstenaar en kent volgens mij tot op de dag de Ruslandse geschiedenis sinds Lenin in 1917 aan de macht kwam (door de leden van de marxist society unaniem tot 'greatest event of human history' verklaard). (te lange zin maar te lui om te herschrijven)
Van theeserviezen met fabrieksarbeiders, nagebouwde interieurs van communistische woningen, vliegmachines, intieme portretten van Lenin tot het beroemde zwarte vierkant van Malevich. Nadien pubdiscussies over basisinkomen en halfgedwongen lidmaatschap (want MARX FOR PRESIDENT)
.
.
Vandaag (17/2) artikels lezen en papers schrijven. Maar eerst mijn bureau een beetje opruimen misschien.
OVER POËZIE OVER POËZIE kortverhaal
Tovenaarsleerling
Er was eens een jongen die toen zijn ouders hem wilden leren tellen altijd het getal twee oversloeg. Einde.